نهاد مدني «مرجعيت»، ميراث آيت الله حكيم و آينده حوزه نجف

پس از مرگ ناگهاني وي و با توجه به اينكه حوزه انتخابيه نجف عمدتا به عنوان چهار مرجع ناميده مي شود ، بحث هايي در مورد تأثير اين ضرر بر آينده حوزه نجف و مقامات آن انجام شده است.

حوزويان بايد در مورد فضاي داخلي حوزه صحبت كنند ، اما به عنوان يك ناظر بيروني كه تاريخ ، ساختار ، سنت و فرهنگ حوزه را در سالهاي اخير مطالعه كرده است (برخي نكات در يادداشت مدرسه نجف اشرف نيز ذكر شده است) ، منطقه گفته مي شود. يكي از بنيادي ترين و پايدارترين نهادهاي توليد علمي در جهان شيعه بوده و در چند قرن اخير ، با وجود تغييرات عظيم و عميق تاريخي ، توانسته ساختار علمي ، رويه ها و ويژگيهاي خاص خود را حفظ كند. خاستگاه يا معلم بزرگان و استوانه هايي مانند شيخ طوسي و صاحب جواهر ، شيخ انصاري و اهوند خراساني ، سيد محمد كاظم يزدي ، سيد ابوالحسن اصفهاني ، شيخ محمدحسين نائيني ، شيخ محمد آشهيده. ابوالقاسم خويي و اين امام خميني (زمان تبعيد) و آيت الله سيستاني بود و در زمانهاي مختلف و در سخت ترين شرايط سركوب ، از جمله رژيم بعث ، وجود خود را حفظ كرد و اين اطمينان را ايجاد كرد كه نه يك ميدان ضعيف و عقيم به خوشبختانه در دوران پس از صدام ، حوزه علميه نجف اشرف دوران جديدي از تلاش علمي و رشد كمي و كيفي را تجربه كرد. حوزه انتخابيه همچنين با احترام گذاشتن به آزادي انديشه و تنوع در حوزه انتخابيه و اجتناب از سياسي شدن ، سكولاريزاسيون ، قدرت طلبي و رقابت هاي مزاحم حزبي ، به دنبال ايجاد زمينه براي تحولات و خلاقيت هاي جديد است. زمينه اين تحولات مي تواند به نوبه خود پيچيدگي ها ، نيازها و شبهات دشوار امروز و آينده را با اجتهاد و روشي به روز شده برطرف كند. گام هاي درخشان و خردمندانه رهبر نجف اشرف آيت الله سيستاني و ديگر بزرگان نجف اشرف در زمينه حقوق بشر ، حق اعتراض ، حق رأي ، حق مردم در اداره و احترام به آزادي هاي فكري ، آزادي هاي مدني ، حقوق اقليت ها و توجه به فرهنگ گفتگوي بين اديان و مذاهب ، همانطور كه در نشست پاپ ديديم ، و فقه غربي ها شواهد بيشتري بر اين مدرنيته و تعامل با جهان خارج است ، كه هم حوزه نجف و هم حوزه عميق ، پايدار و گفتماني بلند مدت دارد و اميدوار است كه ادامه يابد و گسترش يابد.

در تشيع ، “اقتدار” در درجه اول يك نهاد مدني و معنوي است و “اقتدار” يك شخصيت مدني و معنوي است كه هويت و تأثير خود را از فرقه گرايي در “دين” ، ايمان و عمل به مذهب ، اخلاق ، انساني و اجتماعي مي گيرد. مسئوليت ها. نهاد حوزه انتخابيه به عنوان نيروي اجتماعي و جامعه به عنوان پشتوانه واقعي. هويت ديگر يك مرجع يا مرجع اوليه نيست و يك تابع است. فقدان هيچ مرجع ديني به اندازه وزن فكري ، روحي و اخلاقي او ، و همچنين مريدان ، نوشته ها ، فتواها ، خلاقيت هاي فكري ، زندگي سياسي ، اجتماعي و حتي شخصي او خلأ ايجاد مي كند ، او ميراثي به جاي مي گذارد كه گاهي او دهها و صدها سال مورد بحث و بررسي قرار خواهد گرفت. ستون حوزه ، اقتدار است و بسياري از تحولات در حوزه منشأ يا حول محور اقتدار است و اساساً حوزه و آينده آن توسط مقام تعيين مي شود. در عين حال ، بايد توجه داشت كه تداوم م institutionsسسات حوزوي ريشه دار مانند نجف اشرف يا يك حوزه علميه بزرگ مانند كوم را نمي توان با حوزه هاي علميه كوچكي مقايسه كرد كه در نقطه اي درخشيدند و سپس با مهاجرت و مرگ كاهش يافتند. آستانه انقراض و بر اساس شهادت تاريخ ، بستگي به زندگي و بقاي يك رهبر مذهبي يا مرجع خاصي ندارد و مانند هر نهاد متمدن ديگري كه ريشه در پارامترهاي مختلف دارد ، مانند پايبندي به اهداف تعيين شده ، توانايي هاي علمي و باروري فكري ، يك حلقه مكتب فكري ، كارآمدي ، استقلال اقتصادي ، سنت ها و سبك ها و تمايزات و توانايي رهبران و بدنه آن براي تنظيم روابط با جامعه هدف و ساير نهادهاي اجتماعي ، و همچنين ديدگاه و موقعيت آن نسبت به افراد و نهادهاي قدرت به

در اين راستا ، روند رشد و اعلام و تحقق مرجعيت در حوزه هاي علميه اصلي شيعه از اهميت فوق العاده اي برخوردار است. در اديان ديگر نيز چنين است و البته سنت هاي خاص خود را دارد و گاهي خارج از حوزه قدرت اين نهاد ديني است و در واقع توسط نهاد سياسي ديكته مي شود.

سنت هاي هر نهاد ديني بايد در بافت تاريخي ، اجتماعي و سياسي آن بررسي و تحليل شود. حوزه علميه مقدس قم و حوزه علميه نجف اشرف به عنوان دو شاخه علم و فقه شيعه نيز داراي ويژگي هاي مشترك فراوان و در عين حال تفاوت هايي هستند كه از بافت تاريخي و سياسي و سنت هاي داخلي آنها نشأت مي گيرد. يكي سنت اعلام قدرت است كه در هر يك از اين زمينه ها متفاوت است و البته مي توان آن را مورد انتقاد قرار داد. به عنوان مثال ، در حوزه علميه “سنت كوم” اعلام مرجعيت طلاب در زندگي معلمان بي نقص و روتين است و بنابراين در اين حوزه چندين نسل از مراجع تقليد با انتشار رساله اي عملي و وظيفه چندين نفر ، مرجعيت را اعلام كرده اند. نسل ها و حتي مجاهدين جوان پس از قدرت تا حدي. اين امر براي عموم روشن است و در عين حال جامعه آموزشي و دولت در شناخت برخي از مراجع يا تحقير برخي ديگر نقش دارند. در حوزه نجف اشرف اما روند اعلام مرجعيت به اين شكل نيست و معمولاً در زندگي معلم ، دانش آموزان حتي اگر بسيار برجسته باشند ، از چاپ رساله عملي و اعلام مرجعيت خودداري مي كنند. اگر اكنون بيشتر نامهاي سه مقام در نجف اشرف شنيده مي شود ، به اين دليل است ، و اين به معناي عدم حضور شخصيتهاي برجسته علمي در سطح اقتدار نيست ، بلكه رعايت سنت ها و اصول چند صد نفر است. سالها در اين زمينه براي جلوگيري و پيشگيري از رقابتهاي سكولار يا جلوگيري از مداخلات خارجي در تهيه گزارشها استفاده مي شود. در حال حاضر ، چهره هاي برجسته حوزه نجف درگير درس ها و مباحث بسيار دشواري هستند و با توجه به جديت و سنگيني دروس و عمق مباحث و توجه دانش آموزان و تقواي معلمان ، هميشه موارد ضمني وجود دارد. قهرمانان وجود خواهند داشت و بنابراين ، اگر از مرجع فاني خداحافظي كند ، معرفي شخصيت هاي زير توسط يك حلقه وسيع و م ofثر از اساتيد و دانشجويان ، وفادار به سنت حوزه نجف ، با رعايت سنت و دقت. البته در روند اعلام قدرت در نجف اشرف ، نهادهاي دولتي يا سازمان هاي رسمي دخالت نمي كنند و حتي اگر اين كار را انجام دهند ، معمولاً به جايي نمي رسند. سنت شكستن آنلاين و خودداري از به ارث بردن قدرت و اقتدار ، ارجاع مراجع تقليد از قدرت متوفي به ساير ارگانها و تكميل فعاليتها يا انتقال مديريت مراكز و نهادهاي قدرت متوفي به قدرت زنده متفاوت است. سنتهايي كه در نجف جدي است اشرف. و اين روزها ما شاهد مرگ آيت الله حكيم و شكستن آنلاين او بوديم.

در اين مقدمه آمده است كه غيبت آيت الله حكيم ، كه يكي از مراجع بزرگ و صاحب سبك حوزه علميه نجف اشرف و يكي از اسرار و نمادهاي اين حوزه بود ، و ال گرانسانگ حكيم با همه ناباوري ، تلخي و از دست دادن ، كه او باعث آن شد و با وجود همه غم و اندوه عميق و احساس جدايي كه در موقعيت ها و خانه هاي بزرگان نجف مشهود است ، اين به معني وقفه يا ابهام در مسير اين رشته نيست و اگرچه جاي آنها خالي است ، اما به دليل چندين دهه تلاش آنها براي نوشتن كتاب و آموزش دانش آموزان. و وابستگي خاص وي به حوزه علميه نجف اشرف ، منطقاً ميراث روشن او ، اين حوزه را در نقاشي آينده تعيين كننده تر مي كند ، به ويژه آنچه كه اين حوزه را اداره مي كند وكيل عالي رتبه و شخصيت صبور ، معتدل ، دورانديش ، محكم و خردمند است. حضرت آيت الله سيستاني كه در ارتقاي حوزه نجف در دوران پس از صدام نقش بي نظيري داشت و يكي از اركان اصلي جهان شيعه است. به ياد داريم كه حضرت آيت الله سيد محسن حكيم و حضرت آيت الله سيد ابوالقاسم هوئي جهان فاني را از اين عظمت شخصيت و علم پر كردند و نه تنها حوزه انتخابيه نجف اشرف تزلزل يا توقف نكرد ، بلكه ميراث ايشان حوزه را بارورتر كرد. در قلب اين حوزه امروز ، بسياري از مراجع بزرگ در نجف و قم ظاهر شده اند. حتي در حال حاضر ، علاوه بر سطوح فعلي ، حوزه نجف از حضور بسياري از اساتيد برجسته بهره مي برد و شواهد نشان مي دهد كه معلمان سطح اول ديگري نيز در سطح اقتدار هستند و براي مجاهدين و طلاب شهرت دارند. اين حوزه ، اما به دليل سنت. آنها هيچ اقدامي نكرده اند ، به تدريج از آنها نام برده مي شود و نام آنها ذكر مي شود و هركسي جاي خود را مي گيرد.

البته مسأله قدرت عالي شيعيان تابع مولفه هاي بيشتري است ، مانند وزن مقامات بعدي ، شبكه دانش آموزان و اجماع تعداد زيادي از بزرگان و ثروت مردم و … به مهمتر از همه ، اگر خدا در قرن گذشته ، گاهي در كوم ، گاهي در نجف ، و گاهي در هر دو كشور ، و عوامل و سنتهاي م theثر در انتخاب و اقبال آنها ، نكته ديگري است كه بايد هزينه آن را پرداخت.

اگر از سخنان بزرگان و معلمان حوزه علميه نجف اشرف پيروي كرده و گفتار ، رفتار و سيره آنها را امروز رعايت كنيد ، دو نكته ويژه وجود دارد ؛ يكي اينكه اين حوزه متعلق به حضرت ولي عصر (عج) است و به لطف خدا و عنايت حضرت اميرالمومنين علي (ع) به اين حوزه معتقدند و ديگري اين كه معتقدند اين حوزه است نه تنها راز بقا ، بلكه او راه بزرگي و عظمت خود را نيز مي داند. درود بر شما و رحمت و بركت خداوند.

* ارسال شده در وب سايت شفقنا