چطور بايد جنگيد؟ چطور بايد زندگي كرد؟

به گزارش مجله زنده خبري ، اين روزنامه دنياي اقتصاد “پنج قهرماني پياپي در ليگ برتر. شايد اگر در اوايل دهه 90 به هواداران پرسپوليس مي گفتيد چنين روزي در انتظار آنها است ، هيچ كدام باور نمي كردند. پرسپوليس دوران سختي را پشت سر گذاشت. سالها بدون غنائم و افتخارات مهم. هر فصل اشتياق براي قهرماني در ليگ برتر در اواسط پاييز به پايان مي رسيد و تمام تمركز بر روي جام حذفي بود ، اغلب حتي در جام حذفي گرم نمي شد تا نفرت و پشيماني جديدي بر جاي بگذارد. حالا اما سرخوشان پس از گذراندن چنين روزگار سخت و دشواري قهرمان بي چون و چراي فوتبال ايران شده اند. قهرماني پس از قهرماني. اما رازهاي اين موفقيت چيست؟ اين تيم چگونه به اينجا رسيد؟ و چگونه اين همه موفقيت نمي تواند قرمزها را راضي كند؟ به نظر مي رسد سرنوشت پرسپوليس نياز به بررسي دقيق تري دارد. اين تيم درس مبارزه ، درس زندگي را مي آموزد.

به پرسپوليس نگاه كنيد و ببينيد شكست ابدي وجود ندارد. حتي در تاريك ترين روزها ، مي توان به “بازگشت” اميدوار بود. اين تيم كه پنج سال است در صدر قرار دارد ، همان تيمي است كه زماني با تمسخر رقبا شعار مي داد: “پرسپوليس قهرمان ، در ليگ برتر بمان!” نكته مهم اين است كه وقتي هوا مناسب نيست ، نيروي خود را از دست ندهيد ، اميدوار باشيد و بدانيد كه شرايط تغيير خواهد كرد.

به پرسپوليس نگاه كنيد و ببينيد هر رنسانسي به خالق نياز دارد. انتخاب درست بايد فوراً انجام شود. به گزارش پرسپوليس ، برانكو ايوانكوويچ در آوريل 1994 انتخاب شد. مديران وقت باشگاه ، در دوراهي انتخاب او يا افشين گوتبي ، شرايط سخت تري را پذيرفتند و مربي كرواسي را به خدمت گرفتند. برانكو كه پيش از اين تيم اميد و تيم ملي بزرگسالان را براي فوتبال ايران ساخته بود ، اين بار پرسپوليس موفقي ساخت كه هنوز شخصيت و قدرت خود را حفظ كرده است. اما افشين قطبي كجاست؟ در چين ، او پشت سر هم شكست مي خورد.

به پرسپوليس نگاه كنيد و ببينيد دشمن بركت مي دهد. از دشمني مي توان براي ايجاد انگيزه براي بقا در اوج استفاده كرد. اگر دشمني نداريد ، اگر طعنه نمي شنويد ، اگر سنگسار نشديد ، به اين معني است كه راه درستي را طي نكرده ايد ، يعني هيچ حركت سازنده اي نداشته ايد. بزرگترين آسيب در جهان بي طرفي ، جهل و ناكارآمدي است. نبايد از خصومت دلسرد شد. شما بايد انگيزه داشته باشيد و بالاتر برويد. پرسپوليس متهم به داشتن پشتيباني جانبي ، هوا و هزاران داستان ديگر بود. با اين حال ، با پنج تكرار قهرماني ، چندين جام و سوپرجام و دو بار رسيدن به فينال آسيا ، اين تيم نشان داد كه بسياري از اين تحليل ها نادرست و عادلانه است. داشتن دشمن خوب است ؛ زندگي گرم. ما بايد ديدگاه خود را تعديل كنيم. ديدگاه سرخ ها درست است ، اگر جمعه شب در قلب تعطيلات قهرماني نبود ، آنها يك به يك قول نمي دادند: “امشب براي قهرماني ششم رفتيم.”

به پرسپوليس نگاه كنيد و ببينيد كه لازم نيست يك گروه مستقل باشد. برانكو رفت ، كالدرون رفت ، بشار رفت ، شجاع و محرمي ، رضاييان ، طارمي ، عليپور و بسياري ديگر رفتند اما اين تيم زنده ماند. در ليگ بيستم ، پرسپوليس در نيم فصل اول بدون مهاجم بازي كرد اما قافيه را از دست نداد. مبارزه و موفقيت با ابزارهاي ناكافي گاهي شيرين تر است. به پرسپوليس بايد بدون تعصب و با احترام به همه رنگ ها و سليقه ها نگاه كرد. اين تيم درس زندگي مي دهد. »

انتهاي پيام